ساعت فلش

حسرت

اول برج است. به خانه مي‌روم با جعبه شيريني در دست.

چشم‌هايم خيس است و در حسرت آن خروس قندي هستم كه سال‌ها پيش، روزي پدرم با چهره‌اي خندان به من داد اما آن را پس دادم و گفتم اين هم شد شيريني؟

چشمان پدرم خيس شد.

با هم

يك روز كامل با هم بوديم و خوش گذشت، اما نمي‌دانستيم اين يك‌روز، آخرين روزيست كه با هم  هستيم.

اگر به سرمان نمي‌زد كه آن روز را با هم باشيم، امروز بي‌هم نبوديم.

پسر

از اين كه پسر دار شده بود افتخار مي‌كرد و اعتقاد داشت اين پسره، كه نام خاندانش را زنده نگه مي‌دارد.

سال‌ها بعد زماني كه درگذشت، پسر بلافاصله نام خانوادگي‌اش را تغيير داد.

درد و دل

مرد عصبي بود پك محكمي به سيگار زد و گفت:

زن! آخه چرا توي خواب هم دست از سر من بر نمي‌داري؟ چكار كنم كه بچه‌ها رو اذيت مي‌كنه؟ طلاقش كه نمي‌تونم بدم، زنمه !

خيلي ناراحتي ببرشون پيش خودت. سپس ته مانده سيگار را روي سنگ قبر خاموش كرد و رفت.

ترس

از سوسك مي‌ترسيم؛ از له كردن شخصيت ديگران مثل سوسك نمي‌ترسيم!
از عنكبوت مي‌ترسيم؛ از اين كه تمام زندگيمون تار عنكبوت ببنده نمي‌ترسيم!
از دير جوش اومدن آب براي چاي مي‌ترسيم؛ از جوش آوردن خون آدما نمي‌ترسيم!
از خواب موندن مي‌ترسيم؛ از عمري كه همه به خواب سپري شد نمي‌ترسيم!
از وقت كم آوردن مي‌ترسيم؛از هدر رفتن وقتي كه داريم نمي‌ترسيم!
از اين كه بهمون خيانت كنند مي‌ترسيم؛ از خيانت كردن به خودمون نمي‌ترسيم!
از گم كردن راه مي‌ترسيم؛ از هيچ وقت به هيچ جايي نرسيدن نمي‌ترسيم!