ساعت فلش

تمبر هندي: Tamarind
نام علمي: Tamarindus Indica

تمبر هندي از واژه Tamaria Hindi مشتق شده و به معناي ميوه هندي مي‌باشد. تمبر هندي درختي است بلند كه منشا آن از هند و آفريقاي شمالي بوده است، ولي امروزه در بيشتر مناطق گرمسير دنيا پرورش مي‌يابد. برگ‌هاي آن متناوب و مركب شامل ١٠ تا ٢٠ جفت برگچه فشرده و نزديك بهم است. گل‌هاي آن به رنگ زرد مايل به قرمز و به شكل خوشه در انتهاي ساقه ظاهر مي‌شود. ميوه آن شبيه باقلا به شكل غلاف و نيام و با كمي خميدگي است. اين غلاف به طول ١٠ سانتيمتر مي‌باشد كه در آن بين ٣ تا ١٠ دانه قرار دارد.

براي تهيه تمبر هندي‌ها، ميوه‌ها را شكافته و قسمت گوشتدار آنها را با هسته بيرون آورده و خشك مي‌كنند. خشك كردن تمبر هندي طرق مختلفي دارد و در هر منطقه فرق مي‌كند. مثلا در جزاير آنتيل قسمت گوشتدار آنرا در ظرف بزرگي كه داراي شربت غليظي در حال جوش است وارد مي‌كنند تا شربت در منافذ ميوه نفوذ كرده و آنرا حل كند.

تركيبات شيميايي:
قسمت گوشتدار ميوه داراي كمي قند و پكتين و همچنين اسيد سيتريك، اسيد ماليك، تارتارات و اسيد پتاسيم مي‌باشد. در پوست درخت تمبر هندي مقداري تانن وجود دارد. سرشاخه‌هاي جوان و سبز اين درخت داراي مقدار زيادي ويتامين‌هاي گروه B مي‌باشد.

خواص دارويي:
تمبر هندي از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است.
١) خوردن تمبر هندي باعث پائين آمدن تب مي‌شود.
٢) به هضم غذا كمك مي‌كند.
٣) تمبر هندي خنك كننده بدن است.
٤) براي رفع تشنگي مفيد است.
٥) دل بهم خوردگي و تهوع را برطرف مي‌كند.
٦) پوست تمبر هندي قابض و رفع كننده اسهال است.
٧) بهترين طريقه استفاده از تمبر هندي اين است كه اين ماده را در آب خيس كنيد و سپس آن را صاف كرده و با نبات بخوريد.
٨) دم كرده تمبر هندي نيز اثر ملين دارد. براي تهيه دم كرده يك قاشق غذا خوري تمبر هندي را با نيم ليتر آب جوش مخلوط كرده و به مدت يك ساعت بگذاريد بماند سپس اين دم كرده را در طول روز مصرف كنيد.
٩) تمبر هندي را بپزيد و ضماد از آن درست كنيد. اين ضماد را روي ورم و قسمت‌هاي دردناك بدن بگذاريد.

طرز استفاده:
براي بيماري مورد نظر، به افراد متخصص مراجعه نماييد.

مضرات:
تمبر هندي براي ريه و طحال خوب نيست و در اشخاصي كه ريه و طحال ضعيف دارند ممكن است توليد اشكال كند. اينگونه اشخاص بهتر است كه تمبر هندي را با كتيرا و يا خشخاش بخورند.